بلوغ با طعم شوخی
۱. دنیای یک نوجوان ناکام
گرگ هفلی، پسری لاغر، میان‌مایه و پُرادعا، دفترچه‌ای را در دست می‌گیرد تا روایت زندگی روزمره‌اش را ثبت کند. او خود را سزاوار شهرت و تحسین می‌داند اما جهان اطرافش، آن‌گونه که او می‌خواهد، پیش نمی‌رود.
در نگاه گرگ، همه یا دشمن‌اند یا مانع. او با هوشی متوسط، جسمی ضعیف و اعتماد‌به‌نفسی کاذب، به شکلی غم‌انگیز-بامزه در مسیر رشد گیر کرده.
خواننده مدام میان دلسوزی و خنده نوسان می‌کند.
گرگ قهرمان نیست، اما آینه‌ای از هزاران نوجوان سردرگم است.
او را نه برای موفقیت‌هایش، بلکه برای شکست‌های مضحکش به خاطر می‌سپاریم.

۲. طنز سیاهِ روابط خانوادگی
در خانه، گرگ مدام با مادرِ بیش‌ازحد مراقب و پدری خسته و بی‌تفاوت روبه‌روست. برادر بزرگش، رودریک، نماد زورگویی بی‌منطق است، و برادر کوچکش، منی، موجودی است که همه را علیه گرگ می‌شوراند.
هیچ تکیه‌گاهی ندارد، حتی والدین نیز او را درک نمی‌کنند.
اما نگاه طنزآمیز نویسنده باعث می‌شود این وضعیت، به‌جای غم‌انگیز بودن، خنده‌دار جلوه کند.
گرگ می‌کوشد در این خانواده‌ی ناکارآمد، اعتبار و آرامش بیابد.
اما اغلب نتیجه عکس دارد: از تنبیه تا تحقیر.

۳. زخم‌های دوستی
رولی، نماد دوستی بدون قضاوت، در برابر گرگ قرار می‌گیرد؛ پسرکی خوش‌دل که گاه حتی آزار می‌بیند اما می‌ماند.
گرگ هم او را دوست دارد، هم خجالت می‌کشد از کنار او بودن.
رابطه‌شان در فراز و فرود است، پر از خیانت‌های کوچک و آشتی‌های بزرگ.
رولی، صبور و بخشنده، در مقابل گرگِ منفعت‌طلب و خودمحور، به‌طرز ناخواسته‌ای قهرمان داستان می‌شود.
این رابطه نشان می‌دهد نوجوانی، عرصه‌ی آزمون دوستی و خودشناسی است.
نویسنده با زبانی کودکانه، حقیقتی عمیق را روایت می‌کند.

۴. مدرسه؛ میدان تنازع بقا
کلاس‌ها کسل‌کننده‌اند، هم‌کلاسی‌ها ترسناک و معلمان عجیب‌وغریب.
گرگ در این محیط به دنبال «مسیر آسان‌تر» می‌گردد.
از تقلب گرفته تا حقه‌بازی، هر ترفندی را امتحان می‌کند.
اما هیچ‌کدام جواب نمی‌دهد و او باز به همان جای اول برمی‌گردد: شکست.
درواقع، مدرسه‌ برای گرگ جایی برای آموزش نیست، بلکه آزمایش‌گاهی از رنج و رهایی‌ست.
و این تصویر، خنده‌دار و تلخ به نظر می‌رسد.
چون همه‌مان این دوران را تجربه کرده‌ایم.

۵. سراب شهرت
گرگ خیال می‌کند روزی محبوب، مشهور و مورد ستایش همه خواهد شد.
از نویسندگی گرفته تا بازیگری، خود را موفق می‌بیند.
اما هیچ‌کدام به‌بار نمی‌نشیند، حتی یک‌بار.
تضاد میان رؤیاهای عظیم و واقعیت‌های بی‌رحم، طنز اصلی کتاب است.
نوجوانی، دورانی است که فاصله میان خیال و امکان در اوج است.
و گرگ، نماینده‌ی تمام آن‌هایی است که هنوز بین این دو گیر کرده‌اند.
خنده‌ی ما، تلخ است چون خودمان را در او می‌بینیم.

۶. زبان ساده، عمق پنهان
جف کینی به‌ظاهر برای کودکان نوشته، اما مخاطب او همه‌ی ما هستیم.
با زبان کودکانه و نقاشی‌های ابتدایی، روان‌شناسی دقیقی از نوجوانی ارائه می‌دهد.
گرگ، با همه‌ی بدی‌ها و بی‌کفایتی‌هایش، انسانی‌ست قابل‌درک.
نه ضدقهرمان، نه قربانی، بلکه انسانی در حال تقلا برای پیدا کردن خود.
طنز داستان، دیوار دفاعی‌ست در برابر بی‌رحمی جهان اطراف او.
«خاطرات یک بی‌عرضه» یادآور آن است که ضعف، همگانی‌ست.
و درک این ضعف، آغاز بلوغ است.